مهلاًمهلا
خسته از گنـاه و پینه بسته ی گنـاهم!
به تماشا نشسته ام این اسـارت را؛
پیوندِ نافرمانی و نفْسِ از نفَس افتاده ام!
نَفیر سُـویدای دلـم، مهلاًمهلاست!
أبوالأحـرار عَلیْکَ مِنّی سـلام!
یا سَـیدی! صـل من أجلی!
آقایم برایم دعا کن!
عشق به خداوند
به کمک قرص و پارچه نم‌دار، تب فروکش کرد و دردِ سر بی‌جان شد و دیدگان باز. وضو گرفتم و دو دست به بستن قامت، کنار گوش‌ها آرام گرفتند. زندگی پهلویم ایستاد: «نمازمو نخوندم که ادامه مطلب…