رسانه مار دوش!

قصه ی شـاه ماردوش را توضیح می دهد. نمادهایش را.

بعد می گوید:

حاکم ظالم، خِرد را می سوزاند. از بین می برد.

به اکنون می اندیشم. به شـاه یا شـاهان ماردوشی که خِرد کودک و نوجوان و جوان و بزرگسال را می سوزاند.

به معنی حاکم رجوع می کنم؛
«چیره، مسلط، غالب»

رسـانه

اژدهایی عظیم الجثه که میلیون ها مغز را بلعیده و به حقیقت، انسان ها و انسانیت را کشته است.

رسانه ای که حتّی خِرد والیـان و مسئولانِ مسِّ شیطانِ این جـامعه را سوزانده است.

با حیرت از خود می پرسم:

چرا به راحتی جوان درون را می کُشیم و مغزش را برای آن اژدها به تحفه می فرستیم؟
چرا با جهاد اکبر در برابر ضحاکِ نفس به جهاد اصغر ضحاکِ رسـانه نمی رویم؟

اصلاً چـرا فریدون ضحاک را نکشت؟!
تا شیطان او را دوباره بیدار کند تا به«وَلَأُضِلَّنَّهُمْ وَلَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَلَآمُرَنَّهُمْ …» خویش دست یابد؟!

امّـا می آید وقت معلوم و انسان آن زمان است که می فهمد سـال هاست که به دست اهریمن مرده است.