نماز توبه
به کَلیمت، به آن که برای خودت ساخته‌ای گفتی
به مفتون زده و دلباخته‌ی دنیا نگاه نکند.
و منِ مجذوب دنیـا!
ماه حج نزدیک است.
باید مُحرِم شوم!
در آینه، خویش را به نظـاره ننشینم.
نبینم این منِ مفتون زده را!
و همه تو شوم.
آینه و تجلّی‌گر تو
از لذّات چشم بپوشم، جز برای تو…
قَوِّ عَلى خِدمَتِكَ جَوارِحي!
نخورم، نپوشم، نخوابم، نگویم…جز آن‌گونه که من را به تو وصل می‌کند،
جز آن‌گونه که تو گویی.
و من سیاهی دلم را، زیر سفیدی لباس احرامِ توبه، پنهان می‌کنم.
به این امید که، آتش غضبت را بر من حـرام کنی.