خزان زودرس!
به اندازه ی یک نماز مهلت خواستم. امان نداد. تا می توانست بارید. دوباره قامت بستم.
هی بغض فرو خوردم. بین این همه عسر یسری نمی بینم.
امید می دهند با تو بهـار می شود.
بیــا! بگو… با این خزان زود رس چه کنم!
خسته
کلام علی علیه السلام، بار قضاوت را از دوش عمربن خطاب برداشت. رو به او کرد: «لا ابقانی الله بعدک یا علی!» تاریکی شب بود. صحرای کربلا. امام حسین یک شب از دشمن مهلت گرفت. ادامه مطلب…