آبان 1398

وارد میدان نقش جهان اصفهان می شوم. حال و حوصله ی درست و حسابی ندارم. کیفم را در دست محکم می کنم. با دست دیگر چادرم را می گیرم. راست و درست قدم بر می دارم. در دل زمزمه می کنم: «وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ إِنَّكَ لَنْ تَخْرِقَ ادامه مطلب…

دست روی سینه می گذارم و روبروی ضریح با ادب خم می شوم. عقب عقب می روم. زنی در حالی که اشک گونه هایش را تر کرده موبایلش را به طرف ضریح گرفته است. .. چند ماهی است مشهد نرفته ام. گوشی ام زنگ می خورد. دوستم است. رفته است ادامه مطلب…